Decyzja o zakupie nieruchomości poza granicami kraju to poważny krok, który wymaga nie tylko dobrej znajomości rynku, ale także dokładnego przygotowania formalnego. Choć procedury różnią się w zależności od państwa, istnieje pewien uniwersalny zestaw dokumentów, który najczęściej pojawia się przy tego typu transakcjach. Planując inwestycję np. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Hiszpanii, Turcji czy na Cyprze, trzeba być gotowym na przedstawienie wielu zaświadczeń, tłumaczeń i poświadczeń. Jeśli chcesz bezpiecznie kupić nieruchomość w Dubaju lub innym kraju, poniższe informacje mogą okazać się nieocenione.
Dokumenty tożsamości – podstawowy wymóg każdego rynku
Niezależnie od tego, w jakim kraju kupujesz mieszkanie, dowód tożsamości to absolutna podstawa. Najczęściej wymagany jest paszport, choć w Unii Europejskiej niektóre kraje akceptują również dowód osobisty.
Co może być potrzebne:
-
Skany paszportu (z ważnością min. 6 miesięcy)
-
W niektórych przypadkach: notarialnie potwierdzone kopie paszportu
-
Fotografie paszportowe (2–4 sztuki)
Warto mieć także przetłumaczone dokumenty na język urzędowy kraju, w którym dokonujesz zakupu – np. na angielski, arabski, hiszpański lub turecki, w zależności od lokalizacji.
Dowód źródła finansowania – obowiązek wynikający z walki z praniem pieniędzy
Kraje takie jak ZEA, Malta, Portugalia czy Hiszpania wprowadzają obowiązek potwierdzenia legalnego pochodzenia środków finansowych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami AML (Anti-Money Laundering), banki i notariusze mają obowiązek weryfikować środki używane do zakupu nieruchomości.
W praktyce oznacza to konieczność przygotowania:
-
Zaświadczenia o dochodach (np. umowy o pracę, zaświadczenia z ZUS, kontrakty B2B)
-
Wyciągów z konta bankowego (3–6 miesięcy wstecz)
-
Potwierdzenia przelewów międzynarodowych
-
W niektórych przypadkach: zeznania podatkowe PIT lub CIT
To wszystko po to, aby wykazać, że zakup nieruchomości nie ma związku z nielegalną działalnością.
Numer identyfikacyjny dla cudzoziemca – niezbędny w wielu krajach
W wielu krajach, zanim w ogóle dojdzie do zakupu nieruchomości, konieczne jest uzyskanie lokalnego numeru identyfikacyjnego dla cudzoziemca. To rodzaj numeru NIP, który umożliwia zawarcie transakcji i późniejsze rozliczenia podatkowe.
Przykłady:
-
Hiszpania – NIE (Número de Identificación de Extranjero)
-
Turcja – numer identyfikacyjny nadawany przy rejestracji
-
ZEA – numer klienta w Dubai Land Department (DLD)
-
Cypr – numer podatkowy (Tax Identification Code)
W Dubaju procedura ta odbywa się błyskawicznie i często jest realizowana przez agencję nieruchomości lub kancelarię prawną wspierającą transakcję.
Umowy rezerwacyjne i umowy przedwstępne – różnice w zależności od kraju
Zanim podpiszesz akt własności, w wielu krajach podpisywana jest umowa rezerwacyjna lub przedwstępna, która zabezpiecza transakcję i gwarantuje wyłączenie nieruchomości z oferty.
Typowe elementy tych dokumentów:
-
Szczegóły nieruchomości (adres, metraż, numer księgi wieczystej)
-
Warunki finansowe (cena, sposób płatności, terminy)
-
Zaliczka (najczęściej 5–10% wartości nieruchomości)
-
Terminy finalizacji
W krajach takich jak Zjednoczone Emiraty Arabskie procedura ta jest uproszczona. W Dubaju, kupując mieszkanie od dewelopera, często podpisuje się tzw. SPA – Sales and Purchase Agreement – co pełni funkcję umowy ostatecznej i przenosi prawa własności po wpłacie ostatniej transzy.
Kup nieruchomość w Dubaju. Planując, by kupić nieruchomość w Dubaju, warto znać lokalne wymagania formalne. Transakcje przebiegają tu stosunkowo szybko, jednak każdy etap musi być odpowiednio udokumentowany.
Czego możesz potrzebować:
-
Dokumentu rejestracyjnego w Dubai Land Department
-
Formularza Oqood – w przypadku zakupu nieruchomości w budowie
-
Karty Emirates ID – tylko jeśli posiadasz rezydencję
-
Ubezpieczenia nieruchomości – coraz częściej wymagane przez deweloperów
-
Pełnomocnictwa notarialnego, jeśli zakup odbywa się zdalnie
Warto dodać, że Dubaj pozwala na zakup mieszkania również całkowicie zdalnie – bez konieczności fizycznej obecności. Wszystko odbywa się elektronicznie, przy udziale notariusza, agenta nieruchomości i pośrednika finansowego.
Tłumaczenia przysięgłe i legalizacja dokumentów
Niektóre kraje wymagają, by wszystkie dokumenty obcojęzyczne były przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego oraz opatrzone apostille (potwierdzeniem legalności dokumentu do użytku międzynarodowego).
Dla Polski oznacza to konieczność:
-
Uwierzytelnienia dokumentów w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ)
-
Tłumaczenia ich przez tłumacza wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych
-
Czasem dodatkowej legalizacji w ambasadzie kraju, w którym nieruchomość jest nabywana
Proces ten dotyczy głównie zakupu w krajach, które nie mają umów międzynarodowych z Polską, jednak nawet w Dubaju – mimo uproszczeń – niektóre banki mogą wymagać apostille do otwarcia konta bankowego inwestora.
Czy warto korzystać z pomocy specjalistów?
W przypadku zakupu mieszkania za granicą pomoc eksperta może być nie tylko ułatwieniem, ale i realnym zabezpieczeniem inwestycji. Prawnicy, notariusze, doradcy podatkowi oraz agenci nieruchomości znający realia lokalnego rynku zadbają o to, by żaden dokument nie został pominięty, a procedury zostały przeprowadzone zgodnie z prawem.
W praktyce większość biur oferujących pomoc w zakupie mieszkań w Dubaju prowadzi klienta „od A do Z”, załatwiając formalności, kontakt z deweloperem, otwarcie konta i wsparcie w transferze środków. To duży komfort, zwłaszcza przy pierwszym zakupie nieruchomości za granicą.
Zakup mieszkania poza granicami kraju to nie tylko inwestycja w mury – to również inwestycja w legalność, bezpieczeństwo i przyszłość. Im lepiej przygotowane dokumenty, tym szybciej i sprawniej przebiega cały proces. W krajach takich jak ZEA procedury są zoptymalizowane i przyjazne dla inwestora – o ile działa on zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym. Dlatego jeśli planujesz kupić nieruchomość w Dubaju, warto już dziś rozpocząć kompletowanie potrzebnych dokumentów i zasięgnąć porady specjalistów, by przejść przez całą procedurę z pełnym spokojem.
